ఈ పాస్ పోర్ట్ లోని నా రంగుని పీల్చేసిన నీడల్లో వాళ్ళు నన్ను గుర్తించలేరు!
వాళ్లకు, ఓ పర్యాటకుడు సేకరించే ఫొటోల్లా నా గాయం వినోదాన్ని పంచే ఒక ప్రదర్శనా వస్తువు, అంతకుమించి వాళ్ళు నన్ను గుర్తించలేరు!
సూర్యుడు లేకుండా నా అరచేతిని వదలకండి నన్నో పాలిపోయిన చంద్రునిలా వదలేయకండి! ఎందుకంటే నా స్థానికతను నా నేల మీది చెట్లన్నీ గుర్తిస్తాయి!
పక్షులన్నీ నా చేతిసైగను అనుసరిస్తూ విమానాశ్రయం గేటుదాకా వొచ్చాయి
పండే గోధుమ చేలు ఇరుకు జైళ్ళూ తెల్లని సమాధి రాళ్ళు ఆంక్షల ముళ్ళు వేలాడే సరిహద్దులు అలలై ఊగే చేతి రుమాళ్ళు చూపులు సారించే కళ్ళూ అన్నీ నాతోనే ఉండేవి! అవేవీ నా పాస్ పోర్ట్ లో లేకుండా చేసారు!
నా రెక్కల కష్టంతో ఎదిగిన నా నేలమీద నా పేరు, నా ఉనికినీ చెరిపేసారా?!
ఈ రోజు అమాయకుల ఆర్తనాదం ఆకాశమంతా నిండింది ఇంకా నన్ను సహనానికి ఉదాహరణగా చూపకండి!
ఓ పెద్ద మనుషులారా! చరిత్ర కారులారా!? ఆ చెట్లను మీ పేరేటని అడగకండి! ఆ లోయలను మీ తల్లి ఎవరని ఆరా తీయకండి!
నా నుదుటి నుండి వెలుతురు ఖడ్గం దూసుకొస్తున్నది! నా చేయి నది నీరై పరవళ్ళు తొక్కుతోంది! నా జనం గుండెల్లో నా అస్థిత్వం బలంగా ముద్రించబడింది!
ఇక నా పాస్ పోర్ట్ తీసేసుకోండి!
మూలం: Passport
మహమూద్ దర్విష్
పాలస్తీనా జాతీయ కవిగా గౌరవించబడే మహమూద్ దర్విష్ మార్చి 13, 1941 లో జన్మించారు. ప్రస్తుత ఇజ్రాయెల్కు ఏర్పాటు కోసం జియోనిస్ట్ మిలీషియాలచే తమ మాతృభూమిని కోల్పోయిన పాలస్తీనియన్లలో అతని కుటుంబం కూడా ఉంది .ఆ తర్వాత అతని కుటుంబం లెబనాన్కు పారిపోయింది. జీవితంలోని ఎక్కువ భాగం ప్రవాసంలో మగ్గిపోయిన అతనికి పాలస్తీనా తల్లి, పాలస్తీనా ఒక ప్రేయసి, నెరవేరని స్వేచ్ఛా వాంఛ.దాదాపు శతాబ్ద కాలంగా ఇజ్రాయెల్ ఆక్రమణలో ఉన్న శరణార్థులుగా జీవిస్తున్న పాలస్తీనియన్ల బాధలకు ఆయన కవిత్వం గొంతు నిచ్చింది .దర్విష్ 2008 ఆగస్టు 9న హ్యూస్టన్లో గుండె శస్త్ర చికిత్సకు సంబంధించిన సమస్యలతో మరణించారు. దర్విష్ దాదాపు ముప్పై కవితా సంపుటాలను ప్రచురించాడు, ఇవి ఇరవై రెండు కంటే ఎక్కువ భాషలలోకి అనువదించబడ్డాయి.అందులోంచి కొన్ని తెలుగులో స్వేచ్ఛానువాదంగా ఉదయిని పాఠకుల కోసం...
రహీమొద్దీన్
కవి రహీమొద్దీన్ ప్రభుత్వ ఉపాధ్యాయులు, మహబూబాబాద్ నివాసి. డిగ్రీ నాటి నుండి కవిత్వం రాస్తున్నారు. 2018 నుంచి రైటింగ్ ని సీరియస్ గా తీసుకున్నారు. 2023 లో 'కలల రంగు' కవిత్వ సంపుటి వెలువరించారు. పలు కవిత్వ సమీక్షలూ చేశారు.
Spread the love నీ పేరు ప్రతి పూరేకు మీద నా వేళ్ళతో నీ పేరు రాస్తాను పువ్వు వాడిపోతుంది కానీ నీ పేరు పరిమళమై చుట్టూరా వ్యాపిస్తుంది *****దారి మలుపు తిరిగిన చోట ఒక దారి మలుపు తిరుగుతుంది ఒక వంకర సందు లోకి – దాని ఎడమ వైపున ఒక పెరిగిన రావి చెట్టు దాని ఎదురుగా ఒక మామూలు గుడిసె- రాత్రయినా పగలయినా ఆ ఇంటి కిటికీ […]
Spread the love నేను అక్కడి నుంచి వచ్చానునాకు స్వర్గస్తులైన నా వాళ్ళ సజీవ జ్ఞాపకాలు ఉన్నాయి నాకు అమ్మ ఉందిఅనేక కిటికీలు తెరచిన ఎదురు చూపుల ఇల్లు ఉందిసొదరులూ స్నేహితులూ ఇంకా… ఏమాత్రం స్నేహపూర్వకంగా లేని జైలు గదినాకు ఉన్నాయిసముద్ర కాకుల చేత లాక్కోబడ్డ నాదైన కెరటం ఉందినా సొంత అభిప్రాయం నాకు ఉంది నాదైన పదునైన అంచుగల గడ్డిపోచ కూడా ఉందిమాటలకందనంత దూరంగా ఉన్న జాబిలిపక్షుల దానగుణంఅమరమైన ఆ […]
Spread the love అవును అభయారణ్యం నా ఆత్మలోనే ఉంది.అక్కడ చూడండి! కార్చిచ్చు నిర్భయంగా రగిలిపోతూ ఉంది. దాని చూపుల నిండా రక్తదాహమే . విచిత్రం.. అడవి అచ్చంగా మనిషిలా ఎలుగెత్తి పిలుస్తున్నది. పాశవికమైన భయవిహ్వలమైన భాష దానిది. ————————————————-అయ్యో అసలీ మనుషులింత అమానుషంగా ఎలా తయారయ్యారు?ఆలోచిస్తుంటేనే నా ఆత్మ లోని అభయారణ్య విస్ఫోటనాలలోంచి రక్తపు కీలలు ఎగుస్తున్నాయి. దాని మొఖాన్ని చూస్తుంటేనే భావి జీవితం భయభీతమైపోతున్నది. వర్తమానపు గొంతు ఆక్రోషంతో […]